فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها


گروه تخصصی





متن کامل


عنوان: 
نویسندگان: 

NICHAMIN L.D.

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2006
  • دوره: 

    19
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    485-493
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    108
  • دانلود: 

    0
کلیدواژه: 
چکیده: 

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 108

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نویسندگان: 

KOCH D.D. | LINDSTROM R.L.

نشریه: 

SEMINAR IN OPHTHALMOLOGY

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1992
  • دوره: 

    7
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    224-233
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    168
  • دانلود: 

    0
کلیدواژه: 
چکیده: 

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 168

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2024
  • دوره: 

    8
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    1-6
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    10
  • دانلود: 

    0
چکیده: 

Purpose: To determine refraction and corneal ASTIGMATISM using an ophthalmometer and to calculate the difference between the two to obtain the mean internal ASTIGMATISM. Patients and Methods: This study included 45 patients. Inclusion criteria required participants to be 18 years or older with ASTIGMATISM. Manifest refraction was measured at least five times per eye using a Topcon RM-8900 autorefractometer and then confirmed by retinoscopy. Patients were subsequently examined with a Topcon Ophthalmometer and the results were recorded. Results: The mean internal ASTIGMATISM values were approximately equal for the right (-0. 5333 D) and left eyes (-0. 5722 D). The mean amplitude of accommodation values were also similar for the right (9. 2333 D) and left (9. 0444 D) eyes. No correlation was found between internal ASTIGMATISM and amplitude of accommodation. Conclusion: The mean internal ASTIGMATISM values obtained for the right and left eyes were consistent with Javal’s hypothesis, supporting its validity. No significant difference in the distribution of internal ASTIGMATISM was observed between the two eyes. Additionally, no correlation was found between internal ASTIGMATISM and the amplitude of accommodation.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 10

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 1
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
نویسندگان: 

نشریه: 

OPHTHALMOLOGY

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    128
  • شماره: 

    11
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    64
  • دانلود: 

    0
کلیدواژه: 
چکیده: 

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 64

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1380
  • دوره: 

    4
  • شماره: 

    4 (پی در پی 16)
  • صفحات: 

    34-40
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1204
  • دانلود: 

    170
چکیده: 

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت اصلاح آستیگماتیسم قرنیه در بهبود دید بیماران و روش های گوناگون موجود برای این منظور، با هدف تعیین اثر کراتوتومی قوسی شکل در مبتلایان به آستیگماتیسم قرنیه. این تحقیق طی سال های 76-1375در بیمارستان متینی کاشان انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش (Quazi-experimental) از نوع مقایسه نتایج دید و میزان آستیگماتیسم قبل و بعد از عمل جراحی بر روی 60 چشم (34 بیمار) که از به کار بردن عینک و عدسی تماسی ناراضی بودند، طی سال های 76-1375 صورت پذیرفت و خصوصیات جمعیت شناختی مانند سن، جنس، میزان دید با و بدون اصلاح، نوع آستیگماتیسم و مقدار آن قبل از عمل جراحی ثبت گردید. شرط انجام عمل جراحی حداقل آستیگماتیسم 1.25 دیوپتر و بهترین دید اصلاح شده مقدار بیشتر و یا مساوی 40.20 در نظر گرفته شد. عمل جراحی کراتوتومی قوسی شکل با 7 OphcalZone میلی متری بر اساس نوموگرام Lindstrom به عمل آمد. بیماران حداقل به مدت 6 ماه پی گیری شدند و اثر عمل جراحی روی حدت بینایی میزان آستیگماتیسم و نوع آن، عوارض عمل جراحی مورد بررسی و نتایج آن ثبت گردید. داده های قبل و پس از عمل با آزمون های آماری مناسب (t-test و Mc Nemar) مورد قضاوت قرار گرفتند.یافته ها: از کل 34 بیمار، 9 نفر مرد (26.5 درصد) و 25 نفر زن (73.5 درصد) با میانگین سنی 30±5.2 سال بودند. میانگین در 98.3 درصد از بیماران، قبل از عمل جراحی حدت بینایی اصلاح شده با عینک و یا عدسی تماسی بیش از 40.20 بود و بعد از عمل جراحی در 82.5 درصد از بیماران بدون اصلاح دید بهتر از 40.20 را داشتند. میانگین اسفر همراه با آستیگماتیسم قبل از عمل 3.8±2.05 دیوپتر نزدیک بینی بود که پس از عمل به 1.47±1.14 دیوپتر نزدیک بینی رسید. میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل 3.36±0.18 دیوپتر نزدیک بینی بود که 6 ماه پس از عمل به 2±0.8 دیوپتر رسید. در 21.6 درصد از کل چشم ها، عوارضی مانند میکروپرفوراسیون نشت مایع زلالیه و نقص اپیتلیوم ملاحظه شد.نتیجه گیری: عمل جراحی اصلاح آستیگماتیسم قرنیه به روش کراتوتومی قوسی شکل بر اساس نوموگرام Lindstrom روشی مناسب، موثر و با عوارض جانبی کم بوده و نتایج آن از نظر کاهش مقدار آستیگماتیسم و بهبود دید بدون اصلاح چشمگیری می باشد و هنوز می توان آن را به عنوان یک روش مناسب اصلاح عیب انکساری قرنیه پیشنهاد کرد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1204

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 170 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 2
نشریه: 

بینا

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1389
  • دوره: 

    15
  • شماره: 

    2 (پی در پی 59)
  • صفحات: 

    100-104
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1053
  • دانلود: 

    92
کلیدواژه: 
چکیده: 

هدف: مقایسه نتایج اورب اسکن (Orbscan II, Bausch & Lomb) دو چشم در بیماران مبتلا به هتروکرومی ایریدوسیکلیت فوکس (Fuchs’ Heterochromic Iridocyclitis) یک طرفه.روش اجرا: این مطالعه مورد شاهدی intra-subject بر روی بیماران مبتلا به هتروکرومی ایریدوسیکلیت فوکس یک طرفه انجام شد. هیچ کدام از بیماران سابقه عمل جراحی چشمی نداشتند. پارامترهای توپوگرافی قرنیه شامل کراتومتری شبیه سازی شده (Simk)، حداکثر برآمدگی سطح قدامی و خلفی قرنیه و ضخامت مرکز قرنیه بین دو چشم مقایسه و با روش های آماری مناسب تحلیل شد.نتایج: تعداد 30 بیمار وارد مطالعه شدند، متوسط سن بیماران 18) 33.3±10.6 تا (58 سال بود. میانگین کراتومتری شبیه سازی شده در چشم مبتلا به فوکس 1.65±1.27 و در چشم سالم 0.88±0.52 دیوپتر بود (P=0.001). محور متوسط آستیگماتیسم در چشم های مبتلا به فوکس 88.75±32 درجه بود. متوسط حداکثر برجستگی سطح قدامی، سطح خلفی و متوسط ضخامت مرکز قرنیه در چشم های مبتلا به فوکس و گروه شاهد به ترتیب 11.7±7 در مقابل (P=0.37) 10.6±4.9، 27±12.1 در مقابل (P=0.128) 23±8.1 و 557±35.2 در مقابل 531±97.4 میکرومتر بود (P=0.12).نتیجه گیری: آستیگماتیسم قرنیه یافته شایعی در بیماران مبتلا به هتروکرومی فوکس می باشد و اختلاف آستیگماتیسم قرنیه بین دو چشم می تواند معیار تشخیص موارد یک طرفه بیماری محسوب شود.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1053

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 92 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1387
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    2 (پیاپی 43)
  • صفحات: 

    50-55
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    866
  • دانلود: 

    185
چکیده: 

مقدمه: کاتاراکت کدورتی است که در لایه های مختلف تشکیل دهنده لنز ایجاد می شود و به انسداد یا پراکندگی شعاع های نورانی منجر می گردد. لزوم درمان جراحی برای کاتاراکت و همراهی بالای آن با آستیگماتیسم قرنیه ای ما را بر آن داشت تا با اتخاذ شیوه جدید در برش و نوع جراحی کاتاراکت، تغییرات آستیگماتیسم قرنیه ای بعد از عمل را در این بیماران بسنجیم و به نتایج کاربردی در این زمینه برسیم.روش کار: این مطالعه یک مطالعه مداخله ای است که بر روی 58 بیمار (73 چشم مورد مطالعه) مراجعه کننده به درمانگاه شماره دو بیمارستان امیرکبیر اراک انجام شده است . این بیماران به روش فیکوسکشن با تانل اسکلرا تحت عمل جراحی کاتاراکت قرار گرفتند که در برش 7 میلی متری فراون (frown) روی اسکلرا از بخیه استفاده نشد. این بیماران در چهار نوبت قبل از عمل، یک هفته، یک ماه و سه ماه بعد از عمل جراحی، کراتومتری شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و تی زوجی استفاده شد.نتایج: در این مطالعه، سن، جنس، چشم راست یا چپ در میزان آستیگماتیسم ایجاد شده، بی تاثیر بودند. بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها، میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل جــراحی، 1 هفته، 1 ماه و 3 ماه بعد از عمل جراحی به ترتیب 0.06±0.82, 0.27±0.88, 0.84±0.87 و -0.03±0.85 دیوپتر بود. قبــل از عمل 80 درصد بیماران آستیگماتیسم کمتر از 1 دیوپتر داشتند که به عدد 94 درصد در سه ماه بعد از عمل افـزایش پیدا کرد. در 89 درصد موارد تغییر نهایی آستیگماتیسم کمتر از 1 دیوپتر بوده است. اطلاعات به دست آمده نشان داد که اختلاف معنی داری در میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل با یک هفته، یک ماه و سه ماه بعد از عمل وجود دارد (p=0.0001).نتیجه گیری: در نهایت مطالعه حاضر نشان داد که جراحی بدون بخیه فیکوسکشن با برش فراون می تواند باعث کاهش میزان آستیگماتیسم قرنیه ای قبل از عمل در بیماران شود. گرچه به دلیل القای آستیگماتیسم کنترل شده و ناچیز می توان از این روش در کلیه بیماران کاتاراکت سود جست.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 866

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 185 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بینا

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1383
  • دوره: 

    9
  • شماره: 

    3 (پی در پی 35)
  • صفحات: 

    221-229
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    732
  • دانلود: 

    101
کلیدواژه: 
چکیده: 

هدف: تعیین نتایج بینایی و انکساری و تغییرات شاخصهای توپوگرافیک و حساسیت کنتراست بعد از عمل لیزیک به روش کراس سیلندر و با استفاده از لیزر اگزایمر تکنولاس 217-C در بیماران آستیگمات مخلوط.روش پژوهش: دراین کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد، 15 چشم آستیگمات مخلوط در 8 بیمار کاندید لیزیک، بررسی شدند. قدرت انکساری سیلندر و کروی (اسفر)، شاخصهای توپوگرافیک و حساسیت کنتراست، قبل و در فواصل یک ماه و سه ماه پس از لیزیک تعیین شدند. شاخصهای توپوگرافیک شام Asphericity (میزان (Q، حدت قرنیه ای مورد انتظار (PCA) و شاخص همگونی قرنیه ای (CUI)، از برنامه HDS از دستگاه توپوگرافی EyeSys-2000 استخراج شدند. حساسیت کنتراست برای بسامدهای فضایی 3، 6، 12 و 18 دور در درجه با استفاده از تابلوی (CSV-1000) Vector Vision اندازه گیری گردید. یافته ها: قبل از عمل، میزان سیلندر 1.36±3.5- دیوپتر و در محدوده 5.1- تا 6.5- دیوپتر و معادل کروی (SE) نیز +1.33±1.3 و در محدوده 0.25+ تا 3.5- دیوپتر بود. میزان سیلندر و کروی بیماران  3ماه بعداز عمل، به ترتیب به 0.54±0.76- و 0.72±0.36+ دیوپتر کاهش یافت(P=0.001) . سه ماه پس از عمل، 11 چشم (72.7 درصد)، کمتر از یک دیوپتر آستیگماتیسم داشتند؛ همه چشمها، دید اصلاح نشده 20.30 یا بهتر و 53 درصد چشمها دید اصلاح نشده 20.20 داشتند. نتایج حساسیت کنتراست، نشان دهنده کاهش کنتراست در تمامی بسامدهای فضایی در یک ماه پس از عمل بود که بعد از 3 ماه پس از عمل، به مقادیر قبل از عمل بازگشت.Asphericity  بیماران، 3 ماه بعد از عمل، به میزان 0.16±0.15- کاهش نشان داد (P=0.01) و PCA وCUI ، تغییر بارزی از نظر آماری نسبت به قبل از عمل نداشتند.نتیجه گیری: لیزیک به روش کراس سیلندر، روش موثری برای اصلاح آستیگماتیسم مخلوط است و قرنیه حالت Prolate خود را حفظ میکند و حساسیت کنتراست بیماران در فاصله 3-1 ماه پس از عمل، به مقادیر قبل از عمل در تمامی بسامدهای فضایی برمی گردد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 732

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 101 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بینا

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1384
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    1 (پی در پی 42)
  • صفحات: 

    60-67
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    6718
  • دانلود: 

    487
کلیدواژه: 
چکیده: 

هدف: ارزیابی یافته های درمان مجدد با لیزیک در بیماران دچار بازگشت اختلال (regression) پس از عمل لیزیک نخست، در نزدیک بینی و نزدیک بینی آستیگمات.روش پژوهش: پرونده های 2300 چشم که برای اصلاح نزدیک بینی و نزدیک بینی آستیگمات تحت عمل لیزیک قرار گرفته بودند؛ از نظر موارد لیزیک مجدد به علت بازگشت اختلال و نتایج لیزیک مجدد، بررسی شدند. برای عمل لیزیک نخست و نیز برای لیزیک مجدد، از لیزر اگزایمر Nidek: EC-5000 و برای ایجاد فلپ، از میکروکراتوم موریا (Moria) استفاده شد. یافته ها: از 2300 چشم لیزیک شده: 153 چشم (6.65 درصد) از 113 بیمار به علت بازگشت اختلال، تحت لیزیک مجدد قرار گرفتند. سن بیماران قبل از لیزیک مجدد، به طور متوسط 29.6 ± 2.2 سال (54-20 سال) بود. میانگین زمان پی گیری بیماران پس از لیزیک نخست، 11 ماه (3 تا 34 ماه) و پس از لیزیک مجدد، 13.1 ماه (12 تا 18 ماه) بود. میانگین معادل کروی عیب انکساری (SE) این 153 چشم پیش از لیزیک نخست و مجدد، به ترتیب -5.39 ± 2.69 دیوپتر (1.5- تا 14- دیوپتر) و -1.76 ± 1.08 دیوپتر (0.5- تا 5- دیوپتر) بود که یک ماه پس از لیزیک مجدد به -0.25 ± 0.35 رسید (P<0.05) و تا یک سال بعد، به -0.29 ± 0.02 دیوپتر رسید که به لحاظ آماری معنی دار نبود. میانگین آستیگماتیسم این چشم ها پیش از لیزیک نخست -1.76 ± 1.08 دیوپتر (0.5- تا 5- دیوپتر) و پیش از لیزیک مجدد -1.12 ± 0.5 دیوپتر (0.5 تا 2.5- دیوپتر) بود که یک سال پس از لیزیک مجدد به 0.4 ± 0.25 دیوپتر رسید (P<0.05). پس از لیزیک نخست، 55.6 درصد موارد دارای آستیگمات کم تر از 2- دیوپتر و 75 درصد از موارد دارای آستیگمات 2- دیوپتر یا بیش تر، دچار بازگشت اختلال شده بودند. در آخرین معاینه بعد از لیزیک مجدد، 97.4 درصد چشم ها به امتروپی ±0.5 و 100 درصد آن ها به امتروپی ±1 دیوپتر دست یافتند. میانگین دید اصلاح نشده در این 153 چشم، پیش از لیزیک نخست 20.400 و پیش از لیزیک مجدد معادل 20.50 بود که در پایان دوره پی گیری بعد از لیزیک مجدد، به 20.25 رسید (اثر بخشی). دو چشم به علت عیب انکساری بر جامانده، برای بار سوم تحت عمل لیزیک قرار گرفتند. پس از عمل لیزیک نخست (2300 چشم)، در 20 چشم (0.87 درصد) عارضه چروک خوردگی فلپ، در 2 چشم (0.09 درصد) سندرم شن های صحرا و در 2 چشم (0.09 درصد) رشد نابه جای اپی تلیوم در زیر فلپ ایجاد شده بود. بعد از لیزیک مجدد (153 چشم)، 4 چشم (2.6 درصد) به رشد نابه جای اپی تلیوم در زیر فلپ و 2 چشم (1.3 درصد) به اکتازی قرنیه دچار شده بودند.نتیجه گیری: عمل لیزیک مجدد می تواند روشی موثر و به نسبت کم خطر برای اصلاح موارد خفیف تا متوسط نزدیک بینی و نزدیک بینی آستیگمات در بیماران دچار بازگشت اختلال پس از لیزیک اول باشد. فراوانی لیزیک مجدد در موارد نزدیک بینی آستیگمات بالاتر، بیش تر است و خطر ایجاد عوارض آن نیز بیش تر از لیزیک نخست است. به علاوه، تغییرات عیب انکساری پس از لیزیک مجدد، پایدارترند. خطر ایجاد اکتازی قرنیه در شرایط ضخامت استرومای برجامانده کم تر از 250 میکرون، پس از عمل لیزیک و به ویژه پس از لیزیک مجدد، بالاتر است.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 6718

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 487 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2016
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    162-167
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    265
  • دانلود: 

    0
چکیده: 

Purpose: To compare the safety and efficacy of three methods for correcting pre‑existing ASTIGMATISM during phacoemulsification.Methods: This prospective, comparative, non‑randomized study was conducted from March 2010 to January 2011, and included patients with keratometric ASTIGMATISM ≥1.25 D undergoing cataract surgery.ASTIGMATISM was corrected using the following approaches: limbal relaxing incisions (LRI) on the steep meridian, extension and suturing of the phaco incision created at the steep meridian (extended‑on‑axis incision, EOAI), and toric intraocular lens (tIOL) implantation. Keratometric and refractive ASTIGMATISM were evaluated 1, 8, and 24 weeks postoperatively.Results: Eighty‑three eyes of 72 patients (35 male and 37 female) with mean age of 62.4 ± 14.3 (range, 41‑6) years were enrolled. The ASTIGMATISM was corrected by using the LRI, EOAI and tIOL implantation methods in 17, 33 and 33 eyes, respectively. Postoperative uncorrected distance visual acuity (UDVA) was significantly improved in all three groups. The difference in postoperative UDVA was not statistically significant among the study groups throughout follow‑up except at week 24, when UCVA was significantly better in the tIOL group as compared to the EOAI group (P=0.024). There is no statistically significant difference of correction index and index of success between three groups at week 24 (P=0.085 and P=0.085 respectively).Conclusion: There was no significant difference in ASTIGMATISM reduction among the three methods of ASTIGMATISM correction during phacoemulsification. Each of these methods can be used at the discretion of the surgeon.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 265

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
litScript
telegram sharing button
whatsapp sharing button
linkedin sharing button
twitter sharing button
email sharing button
email sharing button
email sharing button
sharethis sharing button